Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Ημέρα 5η, 6η, 7η

Disaster!... Πήγε χαμένη όλη η εβδομάδα...

Το κακό άρχισε το βράδυ της Παρασκευής και συνεχίστηκε έως και την Κυριακή... Δεν πρόσεξα καθόλου, μα καθόλου... Έφαγα παστίτσιο, πίτσα, μοσχάρι λεμονάτο με πατάτες... Και όχι σε κανονικές μερίδες...

Δεν τόλμησα να ανέβω στην ζυγαριά...
Εχτές το βράδυ, ήμουν απελπισμένη... Δεν θα τα καταφέρω ποτέ. Δεν θα αποκτήσω ποτέ την θέληση που χρειάζεται.

Δεν αγαπάω τον εαυτό μου, τελικά... Φροντίζω όλους του άλλους, προσπαθώ να κάνω το παν για να είναι καλά όλοι οι άλλοι και... μέχρι εκεί.

Είμαι απογοητευμένη. Όχι γιατί ξέφυγα το Σαββατοκύριακο, αλλά διότι πιστεύω πως δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω το σθένος να πετάξω από την καθημερινότητά μου, όλες αυτές τις κακές συνήθεις που με κρατάνε στάσιμη. Ή, που με πάνε πίσω...

Α Π Ο Γ Ο Η Τ Ε Υ Σ Η

3 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Λενάκι.
    Νιώθω απόλυτα την απογοήτευσή σου. Την περνούσα ουκ ολίγες φορές όταν προσπαθούσα κι εγώ απεγνωσμένα να χάσω κιλά. Θα σου δώσω όμως μια ιδέα μήπως αυτό κάπως σε βάλει σε «πρόγραμμα» ώστε να ελέγχεις κάπως τις κρίσεις πείνας. Δοκίμασε να τρως ανά 2 ώρες. Τα γεύματα σου ας είναι σε κανονικές μερίδες αλλά φρόντισε τα ενδιάμεσα να είναι κάποια φρούτα, ωμοί ξηροί καρποί, γιαούρτι ή έστω 1-2 μπισκοτάκια με τον καφέ. Δεν χρειάζεται βιασύνη. Δώσε στον οργανισμό σου αυτό που πρέπει. Με τον τρόπο αυτό θα ελέγχεις τις λιγούρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Μαρία μου.

    Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. Ξέρω ότι με καταλαβαίνεις...

    Προσπάθησα να ξεπεράσω την απογοήτευση του ΣΚ, μάζεψα όλες μου τις δυνάμεις, επιστράτευσα την λογική μου και, από εχθές, εφαρμόζω το μοντέλο που περιγράφεις παραπάνω...

    Έχω βάλει στόχο να το εφαρμόσω όλη την εβδομάδα...
    Wish me luck... :)

    Με την ευκαιρία, να σου εκφράσω και από εδώ τον θαυμασμό μου και τον σεβασμό μου για τον αγώνα, την σκληρή προσπάθεια και τα φοβερά αποτελέσματα σου!!!
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!

    Σε ευχαριστώ και πάλι για τις συμβουλές και την συμπαράσταση!

    Καλή σου ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Ελένη μου!

    Κατ' αρχάς δεν "πήγε χαμένη όλη η εβδομάδα"!
    Είναι πολύ καταστροφική σκέψη αυτή και δεν ισχύει κιόλας!
    Το ότι έκανες για 4 ημέρες δώρο στον εαυτό σου μια ποιοτική διατροφή είναι πολύ σημαντικό και δεν αλλάζει, ό,τι κι αν έκανες τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας!
    Κι εγώ, όπως και όλοι εμείς οι παχουλοκομψούληδες (!), έχω αρχίσει και σταματήσει δίαιτες άπειρες φορές στην ζωή μου, και μάλιστα οι περισσότερες κρατούσανε μόνο μισή μέρα (το βράδυ έτρωγα ό,τι υπήρχε στο σπίτι!).

    Αυτό συμβαίνει για 2 λόγους.
    Ο ένας λόγος είναι οργανικός, δηλαδή πιθανόν το διάστημα που ξεκινάμε μια διατροφή τρώμε λίγο σε σχέση με αυτό που έχει ανάγκη ο οργανισμός μας. Και τί να κάνει ο δύσμοιρος; Πεινάει. Και είναι απολύτως φυσιολογικό να πέφτουμε με τα μούτρα στο φαγητό για ν' αναπληρώσουμε ό,τι του στερήσαμε! Η λύση γι' αυτό είναι να τρως καλά και, όπως σωστά είπε και η Μαρία, να τρως συχνά γεύματα!
    Ο άλλος λόγος είναι συναισθηματικός. Δηλαδή μπορεί να σε στεναχώρησε ή να σε άγχωσε κάτι (κυρίως κάτι να σου δημιούργησε ανασφάλεια σε κάποιον οποιονδήποτε τομέα), και να επέστρεψες σ' αυτό που έχουμε μάθει να μας δίνει παρηγοριά: το πολύ φαγητό. Σ' αυτήν την περίπτωση ίσως σε βοηθούσε να κάτσεις να ψάξεις μέσα σου τί μπορεί να είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ανασφαλής, τί σε στεναχωρεί ή τι σε στρεσάρει. Κι όταν το βρεις, άρχισε να κάνεις θετικές σκέψεις ότι όλα πάνε καλά, ότι είσαι ασφαλής και προστατευμένη και ότι σε αγαπάς!
    Μπορεί και να μην είσαι έτοιμη ακόμα να ξεκινήσεις μια καλή προσπάθεια απώλειας των περιττών σου κιλών. Πχ εγώ είχα ξεκινήσει μια προσπάθεια το φθινόπωρο του 2013 που κράτησε μέχρι και τον Ιανουάριο του 2014. Είχα χάσει αρκετά κιλά, και μάλιστα όχι με κάποια καταστροφική δίαιτα, όμως όπως αποδείχθηκε δεν ήμουν πραγματικά έτοιμη ψυχολογικά και τον Φεβρουάριο άρχισα πάλι να τρώω πολύ και μη ποιοτικές τροφές και τα ξαναπήρα σχεδόν όλα. Εκεί δεν απογοητεύτηκα! Είπα μέσα μου "Το ξέρω ότι μπορώ να τα καταφέρω! Όταν το προσπαθήσω πραγματικά, θα τα καταφέρω! Απλά ακόμα δεν είμαι έτοιμη." Και έκανα ένα διάλειμμα αρκετών μηνών, χωρίς άγχος και χωρίς ενοχές. Και στα τέλη του Ιουλίου είπα "1η Αυγούστου ξεκινάω"! Και ξεκίνησα! Και τ' αποτελέσματα τα ξέρεις! ;-)
    Επίσης πρέπει να σου πω ότι παρόλο που ήμουν πολύ αποφασισμένη, 13 του Αυγούστου (13 μέρες μετά που ξεκίνησα), άρχισα πολλά υπερφαγικά που κράτησαν μέχρι και τις 17 Αυγούστου 2014 (5 μέρες). Όμως δεν απογοητεύτηκα! Είπα "ξαναξεκινάω την ποιοτική μου διατροφή" και συνέχισα! Και το έκανα αυτό γιατί μέσα μου, ήμουν πραγματικά έτοιμη! Ακόμα κι αν έγινε εκείνη η τελευταία παλινδρόμηση, δεν πτοήθηκα! Βαθιά μέσα μου ήξερα ότι θα τα καταφέρω! Η πίστη ότι θα τα καταφέρουμε κάνει όλες τις προσπάθειές μας πετυχημένες! Το πιστεύω ακράδαντα αυτό!

    Εσύ σκέψου... ποιός λόγος σε οδήγησε στα υπερφαγικά;
    Ήταν οργανικός; Ήταν συναισθηματικός;
    Ή μήπως δεν είσαι πραγματικά έτοιμη ακόμα να ξεκινήσεις;

    Να είσαι καλά, και ό,τι χρειαστείς, εδώ είμαστε εμείς!!

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή